4. Inspiratie-uitingen

Is profetie voor iedereen?

Wonderlijk, hoe vaak wordt deze vraag niet gesteld: is het wel voor iedereen?
Als in 1 Korintiërs 14:24 en 31 staat, dat ‘allen kunnen profeteren’ en bovendien in vers 39, dat we (iedereen dus) ‘ernaar moeten streven te profeteren’, waarom dan nog deze vraag, zou je zeggen.
Als in de Bijbel God zelf ons oproept om ergens naar te streven (bijvoorbeeld: Jaag de liefde na en streef naar de gaven van de geest, maar vooral naar het profeteren, 1 Koriniërs 14:1) is het duidelijk dat dit reëel en haalbaar is voor (een ieder van) ons.
Anders zou het een fata morgana, een luchtspiegeling zijn: je ziet het in de verte, maar als je er komt is het weg.
Zó is onze God volstrekt niet!

En waarom zou God deze gave aan wie van zijn kinderen dan ook willen onthouden?
Door zonden, zeg je?
Ja, dat kan!
Maar, doe dan die zonden weg en de weg naar God is weer vrij!
God geeft zijn heilige geest en daarmee de gaven aan hen die naar zijn stem luisteren.
Handelingen 5:32:
En wij zijn getuigen van deze dingen en ook de heilige geest, die God hun gegeven heeft, die Hem gehoorzaam zijn.
Dit betekent niet dat je wordt beloond voor het trouw opvolgen van regels, maar gehoorzamen is hier bedoeld als ‘gehoor geven aan’, wat ook een betekenis is van dit woord in de grondtekst.

Je hoort wat God je aanbiedt (bijvoorbeeld in de gemeente) en je gaat er (graag en van harte) op in!
Gods geest ontvang je niet door een wet na te leven, maar door te luisteren (naar God) en te geloven (zie Galaten 3:2).

Laat je door Hem vervullen.
Bied je aan God aan als zijn medewerker in de verbreiding van het evangelie van Jezus Christus, ook door middel van de gaven van de geest in de gemeente én ook daarbuiten.
Paulus zegt in 1 Korintiërs 14:5, dat hij wil, dat jullie allen in geestelijke talen spreken.
Maar liever nog, dat jullie allen profeteren.
Want jullie kunnen allemaal één voor één profeteren, zodat allen ervan leren en erdoor opgewekt worden (zie vers 31).

Streef dus naar de uitingen van de geest, maar vooral naar het profeteren (in de gemeente) – zie 1 Korintiërs 14:1 en 39.
‘Streven naar’ houdt eigenlijk meer in, namelijk: ‘zich ijverig moeite getroosten voor’ of ‘zich beijveren om te verkrijgen’.
Hier past geen lauwheid of onverschilligheid, het gaat hier om de belangrijkste zaken in ons leven, het gaat hier om de hoogste dingen die van belang zijn voor ons geestelijke bestaan en onze geestelijke statuur, nu en in de eeuwigheid!
Wat zou er een fijne, spontane en verkwikkende werking uitgaan van de gemeente als haar leden die met de geest van God vervuld zijn, zouden begrijpen met welk doel ze deel uitmaken van het lichaam van Christus!
Ze zouden zich vrijmoediger geven aan de inspiratiewerking van de heilige geest, tot opbouw!