4. Inspiratie-uitingen

Wat is profetie?

Het is niet: het spreken van of door een waarzeggende geest, een van tevoren dingen weten of helderziendheid;

Het is niet: het brengen van het evangelie.
Dit is een gevolg van het overdenken van het woord, een zaak van het normale verstand van iemand die de Bijbel al dan niet onder verlichting van de heilige geest (diepgaand) onderzoekt en van daaruit de woorden van de Heer (in een toespraak of preek) doorgeeft aan de gemeente.

Het is wel: een geestelijke uiting van de geest van God, waarbij hij mijn spraakorgaan gebruikt voor het ‘instantelijk’ (daar en op dat ogenblik) laten uitspreken van wat hij wil zeggen.

Het is wel: een inspiratie van Gods geest die werkt als bij het bidden in geestelijke talen – nu echter in de eigen, aangeleerde taal.
Je zult begrijpen dat hier, juist omdat er sprake is van het gebruiken van de eigen taal, meer vrijmoedigheid in het geloof nodig is om je aan de inspiratie van de geest van God over te geven.
Je weet van tevoren niet wat de woorden zullen zijn, de heilige geest ‘openbaart ze op jouw lippen’.

Het is opnieuw het bewerken van een wonder door Gods geest.
Paulus zegt in Romeinen 12:6 daarom:
Wie de gave heeft te profeteren, moet die in overeenstemming met het geloof (van de profeet) gebruiken.
De profeten moeten in hun spreken rekening houden met de beperkingen of mogelijkheden van hun bediening.
Deze worden bepaald door de ‘maat van hun geloof’.
Zij mogen dus niet méér verkondigen dan dat waarvan zij overtuigd zijn dat het hun door de geest is geopenbaard.