2. De vergelijking van het onkruid in de akker

De scheiding tussen echt en schijn in de gemeente

Omdat ze weten niet zoveel tijd meer te hebben, worden met name de religieuze demonen die in de leden van de schijngemeente of ‘valse kerk’ wonen, bijzonder actief.
Want het gaat zowel in onze vergelijking als in het boek Openbaring over de ontwikkeling van én de echte én de schijngemeente; deze laatste ook wel het grote Babylon genoemd.
Niet alleen de zonen van God worden openbaar, maar ook de zonen van satan.
Deze laatsten hebben de geestelijke band met hun (vermeende) broers en zussen moeten verbreken omdat het licht nu eenmaal sterker is dan de duisternis.
1 Johannes 2:19 zegt in dit verband:
Ze zijn uit ons midden voortgekomen maar ze hoorden niet bij ons, want als ze werkelijk bij ons hadden gehoord, zouden ze bij ons gebleven zijn.
Maar het moest aan het licht komen dat niemand van hen bij ons hoorde.

Ga weg uit Babylon

De geïrriteerde, onrustig makende demonen drijven hen weg uit het midden van het volk van God.
Zij kunnen het licht van de gemeente niet verdragen.
In tegenstelling tot deze uittocht uit het midden van de rechtvaardigen, zullen zij die nog in Babylon zijn, de oproep horen:
Ga weg uit die stad, mijn volk, zodat je geen deel hebt aan haar zonden en ontkomt aan de plagen die haar zullen treffen (zie Openbaring 18:4).
Zij kunnen en willen de duistere invloed van de religieuze demonen niet langer ondergaan.

De visie op en van het koninkrijk van de hemel wordt over de hele aarde bekendgemaakt.
Wie deze niet geloven en haar dus verwerpen, zullen als de ‘onverstandige meisjes’ een prooi worden van de duisternis (zie Matteüs 25).
De demonen door wie deze mensen gebonden zijn, zullen hen zo opjagen en pressen, dat zij hen wel moeten gehoorzamen.
Zo gaan zij geestelijk volkomen ten onder en worden zij gedemoniseerd.
De afgevallen schijngemeente neemt dan dit kwaad in zich op, zoals een spons water.

Het onkruid is dan verzameld en in de vuuroven geworpen, wat de clustering van de demonie inhoudt.
Van Gods kant bekeken is deze scheiding een zuivering van de gemeente.
Aan de andere kant, vanuit het standpunt van de vijand, is deze bundeling een middel om zich te verzamelen voor de laatste strijd tegen het rijk van God.

In Openbaring 16:14 en 16:16 wordt gesproken over een samenroepen om de oorlog bij Harmagedon te voeren.
In Openbaring 19:19 wordt opnieuw gewezen op deze concentratie met de woorden:
Ik zag dat het beest en de koningen op aarde zich met hun troepen hadden verzameld om oorlog te voeren met de ruiter op het paard en zijn legermacht.

Deze ruiter is Jezus Christus als het woord van God, dat gedragen wordt door Gods geest.
Hij wordt vergezeld van het geestelijke leger dat Hem volgt op witte paarden.
Zij zijn gekleed in zuiver, wit linnen, een uiting van hun schuldloosheid en zuivere geweten en hun geestelijke statuur.
Het gaat hier niet om een strijd tussen twee aardse legers, maar om de laatste slag in de geestelijke wereld bij de ‘voltooiing van de laatste tijd’.
Harmagedon wordt slechts als beeld gebruikt om een geestelijke realiteit mee aan te geven.