2. De vergelijking van het onkruid in de akker

Een gevaarlijke dwaling over de terugkeer van Jezus

Er zijn mensen die denken dat de Heer ‘vannacht nog terug kan komen’.
Zij gaan hierbij dus helemaal heen om een ontwikkelingsproces als hiervoor staat uitgelegd.
Zij houden bovendien geen rekening met de taak en de functie hierin van de gemeente van Jezus Christus, maar ze gaan uit van een soort ‘schok-effect’ dat buiten de gelovigen om plaatsvindt.
Ze menen dus, om in het beeld van onze vergelijking te blijven, dat de hemelse landman plotseling en onverwacht de sikkel zet in planten die nog nauwelijks uit de grond gekomen zijn.
Wie in deze dwaling gelooft vindt het uiteraard ook niet nodig dat de christen in de geest van God gedoopt wordt en hiervan steeds voller moet worden.
Dit om door het ontwikkelen van de liefde, de wijsheid en de gaven van Gods geest het doel van het geloof te bereiken.
Daarom is deze dwaling een van de grote vijanden van het plan van God.

Als bij toverslag?

De Heer zegt over de gedachte dat Hij ieder ogenblik zal kunnen terugkomen en dat niets zijn komst in de weg zal kunnen staan:
Let op, laat je niet misleiden. Want er zullen velen komen die mijn naam gebruiken en zeggen: Ik ben het, of: De tijd is gekomen. Volg hen niet! (Lucas 21:8).

Ook Paulus weerlegt deze dwaling die ook in zijn tijd door preken, brieven en zelfs door zogenaamde geestesuitingen aan de gelovigen werd opgedrongen, als volgt:
Broers en zussen, over de komst van onze Heer Jezus Christus en het tijdstip waarop we met hem worden verenigd, zeggen we dat jullie je door niemand moeten laten misleiden, op geen enkele manier (zie verder heel 2 Tessalonicenzen 2:1-10).
In dit Bijbelgedeelte wordt gesproken over het openbaar worden van de wetteloze mens; dit komt overeen met onze vergelijking.
Het koren wordt rijp en de volle vrucht zichtbaar, maar ook het onkruid komt op en zet vrucht.

In veel kerken is weinig aandacht voor deze ontwikkeling, maar zij die geloven dat de Heer ‘als bij toverslag’ kan terugkeren, sluiten voor zichzelf en voor anderen de deur naar het koninkrijk van God.
Om dan toch maar inhoud aan hun geloof te geven, zoeken ze naar uiterlijkheden en vaak komen ze uit op de gedachte dat God nog een plan heeft met het natuurlijke volk Israël.
En dat terwijl in het hele nieuwe testament geen enkele reden staat om dit te geloven; integendeel, alles hierin gaat over de ontwikkeling van de gemeente van Jezus Christus.