Openbaring 18:24
Kerkgeschiedenis in bloed gedrenkt

Maar ook vloeide in deze stad het bloed van profeten en heiligen, van allen die op aarde werden geslacht.

En in haar bloed van profeten en heiligen is gevonden en van al de gedoden op de aarde.

De geschiedenis van de schijngemeente is in het uiterlijke doordrenkt van het bloed van de echte christenen.
Het bloed van deze heiligen wordt niet door de wereld vergoten, maar door de kerkelijke instanties.
Zij maken bij het vervolgen, martelen en doden van deze gelovigen vaak wél gebruik van de wereldlijke overheden.
Babylon is schuldig aan het bloed van allen die om hun geloof vermoord zijn.
Babylon begint al bij Kaïn en groeit verder de eeuwen door, zodat de laatste bloedgetuigen op de straten van de grote stad liggen, die figuurlijk (geestelijk) Sodom en Egypte heet, waar ook onze Heer zelf gekruisigd is (zie 11:8).

Aan de andere kant heeft de schijngemeente vooral ook het gééstelijke lijden en de gééstelijke dood van haar leden op haar geweten.
Door het vasthouden aan en het voeden van dwalingen is het zicht op het echte wezen van God verduisterd.
Hierdoor worden aan God, die licht is en in wie geen spoor van duisternis is (zie 1 Johannes 1:5) zowel het goede als het kwade toegeschreven.
Zo wordt het (geloof in het) bestaan van satan en zijn werken belachelijk gemaakt, waardoor hij in de schijngemeente ongehinderd zijn gang kan gaan.

Zo kunnen religieuze demonen via mensen geweld uitoefenen en de echte gelovigen het leven zwaar of onmogelijk maken.
Paulus heeft het over een doorn in het vlees, waarvan hij opmerkt dat dit een engel van satan is die hem kwelt of met vuisten slaat (zie 2 Korintiërs 12:7).
We weten dat Paulus het meest te verduren heeft van zijn eigen ‘vrome’ volksgenoten die met deze zelfde demonen behept waren.

Van de stad Sodom en Egypte zegt Jezus in Matteüs 23:35-36:
Al het onschuldige bloed dat op aarde is vergoten zal jullie worden aangerekend, vanaf het bloed van Abel, de rechtvaardige, tot het bloed van Zecharja, de zoon van Berechja, die jullie vermoord hebben tussen het heiligdom en het brandofferaltaar.
Ik verzeker jullie: op deze generatie zal dit alles neerkomen.
Het bloed van de martelaars van het oude verbond wordt toegerekend aan de afgevallen ‘kerk’ van het oude verbond.
Zo komt ook over het Babylon van de laatste tijd al het bloed dat vergoten is van de heiligen, apostelen en profeten.
Maar nogmaals, Babylon, de schijngemeente, is dus vooral schuldig aan de geestelijke dood van miljoenen van haar leden.
De vele in haar heersende dwalingen hebben een levend contact tussen God en de gelovigen verhinderd.
Zo zijn dezen van de Bron van het leven afgesneden en daardoor geestelijk gedood.

Wolven in schaapskleren

Het maakt satan niet uit hoe hij de echte volgelingen van Jezus Christus kan uitschakelen.
Onbegrijpelijk en diep treurig is het dat mensen die zich ‘de ware kerk’ noemen, handlangers blijken te zijn van Gods grote tegenstander: satan!
Over wolven in schaapskleren gesproken!
Paulus heeft het over schijnapostelen die zich laten inspireren door hun leider, satan, die zich voordoet als een engel van het licht (zie 2 Korintiërs 11:13-14).

Hoe komt het bloed van de martelaars over de schijngemeente en wat houdt dat in?
De oorzaak is dat zij zich eeuwenlang opengesteld heeft voor religieuze demonen (de wolven in schaapskleren).
Deze demonen krijgen zó steeds meer ruimte om door middel van intimidatie en dwalingen hun stempel op de schijnkerk te drukken.
Dit heeft zowel het geestelijke als het natuurlijke leven (= het bloed) gekost van zeer veel van haar leden, die daardoor martelaars geworden zijn.
Men denkt dus ‘de ware kerk’ te zijn, maar in feite is de schijngemeente door de eeuwen heen volledig in bezit gekomen van de ‘vrome geesten’, de religieuze demonen.
Dit zijn dezelfde geesten waardoor de Schriftgeleerden en de Farizeeën werden geïnspireerd.
De schijngemeente is zo ver van het echte christendom afgedwaald, dat alleen enkele uiterlijkheden heel summier nog doen denken aan haar goede afkomst.

Zo goed begonnen

Als gemeente van Jezus Christus is zij dus goed begonnen, maar Babel wordt uiteindelijk een berg van puin, een oord voor jakhalzen (zie Jeremia 51:37).
Zie verder ook de toelichting bij 19:2.
Onder Babylon kunnen we verstaan elke denkrichting binnen het christelijke geloof die zich niet bezighoudt met het plan van God, dat Hij van oorsprong met de mensheid en met zijn schepping heeft (zie ook bij 19:1).

Mensen hebben zich om een grote verscheidenheid aan visies geclusterd en vormen zo kerken, gemeenten en kringen.
Babylon is dus niet één bepaalde kerk of gemeente, maar het is het geheel aan dwalingen op het zogenaamde christelijke erf.
Wél zijn er bepaalde kerken die meer dan andere onder beslag zijn gekomen van de ‘vrome’, religieuze gewelds- en andere demonen.

In bijna twintig eeuwen ‘kerkgeschiedenis’ is de grote invloed van satan op de schijngemeente duidelijk aanwijsbaar!
Het is tekenend dat zij die nu de schijngemeente vormen, nooit op de in het verleden gepleegde wandaden ten opzichte van eigen (!) broers en zussen zijn teruggekomen!
Ze hebben nooit hun spijt betuigd!
Dezelfde religieuze demonen schijnen het in haar nog steeds voor het zeggen te hebben!